Δικάζω και Διχάζω, Δίκαιο και Διχόνοια.

Όταν Δικάζω, Διχάζω, ενσπείρω τη Διχόνοια.
Όταν Δικάζω, προσπαθώ να επιβάλω τους δικούς μου κανόνες κοινωνικότητας, ή αυτούς τους κανόνες συμβίωσης που αποδέχομαι εγώ ως σωστούς, κι αυτό προκαλεί διχόνοια.
Για να Δικάσω, πρέπει να είμαι Δίκαιος.
Είμαι σε θέση ΕΓΩ να δικάσω τους άλλους; Είμαι Δίκαιος, άψογος σε ΌΛΑ; Στους κανόνες συμβίωσης-κοινωνικότητας έστω, που εγώ θέτω ή αποδέχομαι;
Είμαι δίκαιος στους κανόνες κοινωνικότητας των ΑΛΛΩΝ, ή σ' αυτούς τους κανόνες που θα ήθελαν οι άλλοι να ισχύουν; Αν παράβαινα τους κανόνες συμβίωσης που θα ήθελαν οι άλλοι να ισχύουν, θα αποδεχόμουν τη δίκη και την τιμωρία μου; Θα το θεωρούσα Δίκαιο;
Υπάρχει Δίκαιο; Υπάρχει Δίκαιο αποδεκτό από όλους; Είναι ο άνθρωπος Δίκαιο ον;
(http://plexiko.blogspot.com/)