Φιλώ και φυλώ, φυλακίζω

Φιλώ κάτι, κάποιον από αγάπη. Αγαπώ κάποιον και τον φιλώ. Επίσης τον φυλώ, τον προστατεύω. Είμαι ο φύλακας Άγγελός του. Η αγάπη μου μπορεί να τον φυλακίσει, γιατί μπαίνει το ΕΓΩ, η ιδιοκτησία. Ό,τι αγαπώ, θέλω να είναι δικό μου, θέλω να το έχω πάντα στην κατοχή μου.
Αυτός που με φυλακίζει, με αγαπά. Με κλείνουν στη φυλακή από αγάπη. Ο Φύλακας-Δεσμοφύλακάς μου με αγαπά κι όλες οι ενέργειές του απορρέουν από την αγάπη του για μένα.
Ο Δικαστής που είναι ΔΙΚΑΙΟΣ άνθρωπος και με αγαπά, με κλείνει στη φυλακή, για να με φυλάνε οι δεσμοΦΥΛΑΚΕΣ.
Ο Δικαστής είναι πάντα δίκαιος, πιστεύει και εφαρμόζει τους νόμους για το γενικό καλό κι ΟΧΙ για το δικό του. Αν για κάποιο λόγο κάνει ο ίδιος ένα παράπτωμα που αντιβαίνει τους κανόνες του κοινωνικού οφέλους, τότε μόνος του δικάζει, καταδικάζει και τιμωρεί τον εαυτό του. Οι Δικαστές όμως ποτέ δεν φυλακίζονται, επειδή τότε δεν θα υπήρχε κανείς για να στείλει αυτούς που αγαπάμε στη φυλακή για να τους φυλάνε οι δεσμοΦΥΛΑΚΕΣ.
Η φυλή απαρτίζεται από ανθρώπους που αγαπιούνται μεταξύ τους, γι' αυτό οικοδομούν μεγάλα κτήρια, τις φυλακές, όπου φυλάνε αυτούς που αγαπούν.
Τα ιδανικά της Φυλής είναι οι Φυλακές. Όσο πιο πολλοί φυλάγονται μέσα στις φυλακές τόσο πιο ισχυροί είναι οι δεσμοί, τα δεσμά της Φυλής.
Δένεσαι με κάποιον που αγαπάς. Ο Παπάς ενώνει δυο ανθρώπους, έναν άντρα και μια γυναίκα με τα δεσμά του γάμου δια παντός, και μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος. Με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό, ο Δίκαιος Δικαστής χρησιμοποιεί τα δεσμά της φυλακής για να ενώσει ανθρώπους μέχρι θανάτου.
(http://plexiko.blogspot.com/)